Konsultacje:

Konsultacje poprzedzają proces psychoterapii, ich celem jest znalezienie najlepszej formy pomocy dla danej osoby. W przypadku, gdy kończą się podjęciem decyzji o rozpoczęciu psychoterapii, służą ustaleniu jej celów oraz tego, jak często będą odbywać się sesje. W
przypadku psychoterapii psychoanalitycznej najczęściej są to dwie lub trzy sesje w tygodniu. Możliwe jest też wsparcie w formie jednej sesji w tygodniu.

Czym jest psychoterapia psychoanalityczna?

Psychoterapia psychoanalityczna jest nurtem w psychoterapii, który uwzględnia istnienie nieświadomości. Zakłada, że różne problemy, wzorce zachowania i przeżywania znajdują się poza świadomością i mają korzenie w dzieciństwie, w relacjach z najważniejszymi osobami.
Uświadomienie sobie swoich sposobów reagowania i przeżywania może pomóc zmienić te z nich, które są niekorzystne i powodują cierpienie. Efektem terapii może zatem być dokonywanie lepszych wyborów życiowych, lepsze rozumienie siebie i osiągnięcie poczucia autentyczności.

Dlaczego psychoterapia psychoanalityczna?

Terapia w tym nurcie jest procesem długoterminowym, jednak dzięki temu, że trwa długo, umożliwia dogłębne poznanie siebie oraz zmianę niekorzystnych wzorców relacji, struktur, które kształtowały się przez lata, a obecnie powodują cierpienie. W efekcie może to prowadzić do
wzrostu satysfakcji z życia oraz samorozwoju. Wiele osób ceni sobie również możliwość bycia wysłuchanym i zrozumianym w  nieoceniającej, akceptującej relacji. Jest też szczególnie skuteczna w leczeniu zaburzeń osobowości, ponieważ nie koncentruje się tylko na objawach, ale całości osobowości pacjenta.

Jak wygląda psychoterapia?

Sesja trwa 50 minut. Zadaniem pacjenta jest mówienie o ważnych dla siebie kwestiach, ale też o wszystkim tym, co przychodzi mu do głowy, bez oceniania swoich wypowiedzi. Zakłada się, że poprzez taką nieustrukturyzowaną rozmowę ujawniają się nieświadome treści pacjenta. Zadaniem terapeuty jest pomóc mu w ich zrozumieniu.

Relacja terapeutyczna:

W terapii dużą uwagę poświęca się interakcji pomiędzy terapeutą a pacjentem, ponieważ zakłada się, że ludzie w różnych relacjach odtwarzają swoje sposoby reagowania, w tym również w relacji
terapeutycznej. Ponadto uwzględnia się to, że każdy człowiek jest niepowtarzalny, dlatego techniki są dostosowane do indywidualnych cech pacjenta.